زخمها و باکتریهای دهان میتوانند علائمی از بیماریهای مختلف باشند. برخی از دلایل و انواع زخمها و باکتریهای دهان عبارتند از:
آفت: زخمهای کوچک و دردناکی که در دهان یا روی لثه ایجاد میشوند. علت دقیق آفت مشخص نیست، اما ممکن است با استرس، آسیب، حساسیت، تغییرات هورمونی، کمبود ویتامین یا عفونت ویروسی مرتبط باشد.
https://salemziba.com/eye-ear-throat-nose/aphthous-stomatitis-2/
برفک: عفونت قارچی که توسط مخمر کاندیدا ایجاد میشود. برفک باعث برجستگیهای سفید روی زبان، داخل گونه، لثهها یا لوزهها میشود. برفک معمولا در کودکان یا سالمندان رایج است، اما مصرف آنتیبیوتیکها، سیستم ایمنی ضعیف، دیابت یا سایر داروها ممکن است شانس رشد کاندیدا را افزایش دهند.
تبخال: عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس که زخمهای دردناک روی لبها، لثهها، زبان، داخل گونهها و سقف دهان ایجاد میکند. تبخال مسری است و با تماس با بزاق، غشای مخاط یا پوست آلوده منتقل میشود. تبخال معمولا پس از چند روز خشک شده و خود به خود بهبود میابد³.
آفت هرپتی فرم: زخمهای کوچک و گروهبند شده که به علت عفونت با وارسلا زوستر (آبله مرغان) یا هرپس سيمپلكس نوع يك (HSV-1) در دوران کودکي ايجاد مي شود. اين نوع زخم ها در كودكان بيشتر ديده مي شود و در حالي كه در كودكان بالغ به ندرت ديده مي شود.
آفت های شدید دهان: زخم های بزرگ و عمقي با لبه های نامنظم که به علت عفونت باکتريایي يا ويروسي يا سيستم ايمني ضعيف به وجود مي آيد. این نوع زخم ها بسيار دردناك هستند و برای بهبود نیاز به درمان پزشکی دارند. این نوع زخم ها معمولا در نزدیکی لوزه ها یا روی زبان ایجاد می شوند و ممکن است با تب، تنبلی و متورم شدن غدد لنفاوی همراه باشند.
زخمهای ناشی از آسیب: زخمهایی که به علت آسیب دیدگیهای جزئی مانند گاز گرفتن زبان، خوردن غذای تند یا ترش، خوردن غذای سرد یا گرم، خوردن غذای تیز یا سخت، خوردن غذای حساسیتزا، استفاده از دندان مصنوعی، سایش نوک دندانها، بریدگی لب یا دهان با مسواک یا خطخوردگی دهان به وجود میآیند. این نوع زخمها معمولا بدون نیاز به درمان خود به خود درمان میشوند.
زخمهای ناشی از بیماریهای سیستمیک: برخی از بیماریهای سیستمیک مثل بيماري سيلياك، کرون، التهاب روده، کوليت اولسرو، بيماري بِهْچِتْ (Behcet)، لوپوس (Lupus)، بيماري پِمْفيگُس (Pemphigus) و ليكَن پلَن (Lichen planus) ممکن است باعث ايجاد زخم هاي دهاني شوند. این نوع زخمها نشانهای از عارضه جانبي يك بيماري سيستميك هستند و نياز به تشخيص و درمان پزشکي دارند.
زخمهای ناشی از سرطان: زخمهای دهان که بعد از چند هفته بهبود نمیابند و با علائم ديگري مثل تغيير رنگ پوست دهان، تودّه ي يا برآمديگي در دهان يا گردن، خونريزي يا ترشحات دهان، دردها و سوزش ها همراه هستند ممکن است نشانهای از سرطان باشند. این نوع زخمها بسيار خطرناك هستند و به سرعت نياز به معاينات پاتولوژيك و در صورت تأئید سرطان، شروع درمان شامل جراحى، شيمى درمانى يا پرتودرمانى دارند.
زخمها و باکتریهای دهان میتوانند علائمی از بیماریهای مختلف باشند. برخی از دلایل و انواع زخمها و باکتریهای دهان عبارتند از:
آفت: زخمهای کوچک و دردناکی که در دهان یا روی لثه ایجاد میشوند. علت دقیق آفت مشخص نیست، اما ممکن است با استرس، آسیب، حساسیت، تغییرات هورمونی، کمبود ویتامین یا عفونت ویروسی مرتبط باشد.
https://salemziba.com/eye-ear-throat-nose/aphthous-stomatitis-2/
برفک: عفونت قارچی که توسط مخمر کاندیدا ایجاد میشود. برفک باعث برجستگیهای سفید روی زبان، داخل گونه، لثهها یا لوزهها میشود. برفک معمولا در کودکان یا سالمندان رایج است، اما مصرف آنتیبیوتیکها، سیستم ایمنی ضعیف، دیابت یا سایر داروها ممکن است شانس رشد کاندیدا را افزایش دهند.
تبخال: عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس که زخمهای دردناک روی لبها، لثهها، زبان، داخل گونهها و سقف دهان ایجاد میکند. تبخال مسری است و با تماس با بزاق، غشای مخاط یا پوست آلوده منتقل میشود. تبخال معمولا پس از چند روز خشک شده و خود به خود بهبود میابد³.
آفت هرپتی فرم: زخمهای کوچک و گروهبند شده که به علت عفونت با وارسلا زوستر (آبله مرغان) یا هرپس سيمپلكس نوع يك (HSV-1) در دوران کودکي ايجاد مي شود. اين نوع زخم ها در كودكان بيشتر ديده مي شود و در حالي كه در كودكان بالغ به ندرت ديده مي شود.
آفت های شدید دهان: زخم های بزرگ و عمقي با لبه های نامنظم که به علت عفونت باکتريایي يا ويروسي يا سيستم ايمني ضعيف به وجود مي آيد. این نوع زخم ها بسيار دردناك هستند و برای بهبود نیاز به درمان پزشکی دارند. این نوع زخم ها معمولا در نزدیکی لوزه ها یا روی زبان ایجاد می شوند و ممکن است با تب، تنبلی و متورم شدن غدد لنفاوی همراه باشند.
زخمهای ناشی از آسیب: زخمهایی که به علت آسیب دیدگیهای جزئی مانند گاز گرفتن زبان، خوردن غذای تند یا ترش، خوردن غذای سرد یا گرم، خوردن غذای تیز یا سخت، خوردن غذای حساسیتزا، استفاده از دندان مصنوعی، سایش نوک دندانها، بریدگی لب یا دهان با مسواک یا خطخوردگی دهان به وجود میآیند. این نوع زخمها معمولا بدون نیاز به درمان خود به خود درمان میشوند.
زخمهای ناشی از بیماریهای سیستمیک: برخی از بیماریهای سیستمیک مثل بيماري سيلياك، کرون، التهاب روده، کوليت اولسرو، بيماري بِهْچِتْ (Behcet)، لوپوس (Lupus)، بيماري پِمْفيگُس (Pemphigus) و ليكَن پلَن (Lichen planus) ممکن است باعث ايجاد زخم هاي دهاني شوند. این نوع زخمها نشانهای از عارضه جانبي يك بيماري سيستميك هستند و نياز به تشخيص و درمان پزشکي دارند.
زخمهای ناشی از سرطان: زخمهای دهان که بعد از چند هفته بهبود نمیابند و با علائم ديگري مثل تغيير رنگ پوست دهان، تودّه ي يا برآمديگي در دهان يا گردن، خونريزي يا ترشحات دهان، دردها و سوزش ها همراه هستند ممکن است نشانهای از سرطان باشند. این نوع زخمها بسيار خطرناك هستند و به سرعت نياز به معاينات پاتولوژيك و در صورت تأئید سرطان، شروع درمان شامل جراحى، شيمى درمانى يا پرتودرمانى دارند.